Yakın zamanda bakkal dükkanını kapatan Irmak Argaç, 2000 yılından bu yana gazete bayiliği yapıyordu. Argaç, “Bayilik aldık. Geçen senenin on birinci ayında bıraktık” dedi. Selendi’nin de içinde bulunduğu, bir çok komşu ilçeye ortak gazete geliyormuş. Tirajlar düşünce, bayilikler birleştirilmiş. Nakliye masrafları yine de karşılanamaz olmuş. Sonunda gelinen nokta, Selendi’ye gazete getirmenin bir anlamı kalmamış. “Peki kaç gazete satılıyordu Selendi’de?” diye sordum. Kendi payına Irmak Argaç, “Günde toplasanız 15 gazete satıyor” diyor. Peki ne kadar satış kurtarırdı? “40 tane satsa idare ederdik” diyor. Peki neden böyle oldu? “10 lira çay parası 10 lira gazete, pahalı da değil” diyor ve ekliyor, “İnternetten okuyorlar, bu etkili oldu. İddia vardı, biraz o satış yaptırıyordu. Köylüler önemli bir kalemdi. Onlar merkeze pazara geldiklerinde kahvelerde okumak için gazete alırlardı. Onlar da kesti.” Bir neden daha var, “Okuma kültürü yok oldu” diyor.
“GÜNDE 350 GAZETE SATARDIK”
Bir de geçmişe gidelim dedik. Gazetelerin satıldığı, aboneliklerin olduğu günlere. Selendi’de o günleri en iyi bilen isimlerden biri, Mehmet Emin Akkoyun’u bulduk. Sağdan soldan, her cenahtan gazetenin satıldığı günleri anlattı. Mehmet Bey’in dedesi 1946 yıllarında bakkal dükkanı varken yanında gazete satışına başlıyor. Selendi’de onlar “Gazeteciler” olarak bilinir zaten. Yani Selendi’nin ilk gazete satan ailesi. Satışların arttığı ve gazetenin kıymetli olduğu yılları anlatıyor. O zamanlar gazete Kula üzerinden iki günde bir geliyor. GAMEDA var dağıtım şirketi, Kula garajına bırakıyor. Mehmet Bey’ler oradan kendi imkanları ile Selendi’ye getiriyorlar gazeteyi. Bir dönem sonra Selendi’de gazete günlük ve erken satışlara başlıyor. Tercüman, Hürriyet, Milliyet, Cumhuriyet gibi gazetelerin bulunduğu 10 farklı gazete satılıyor. 5 bin nüfuslu bu küçük ilçede, günde kaç gazete satılıyor biliyor musunuz? 350 gazete. İlaveten 125 gazete abonesi var.
SAĞCILAR TERCÜMAN SOLCULAR CUMHURİYET, MİLLİYET
Sağcılar Tercüman alıyor, sol kesim ki daha çok CHP’liler, Cumhuriyet ve Milliyet alıyorlarmış. Memur kesimi de Hürriyet alırmış. Günlük 30 Tercüman gelirmiş. 20’si geri gidermiş. Okunmadığından değil. Bir alan üç kişiye okuturmuş. Ama solcular öyle değilmiş. Cumhuriyet ile Milliyet’in hepsi satılıyormuş. Bu arada Yankı, Nokta, Arayış dergileri de satılıyor.
YEREL GAZETE BİN SATARDI
Tüm bunlara ilaveten Selendi’nin kuşe kağıda basılmış yerel gazetesini, Mehmet Emin Akkoyun ve kardeşleri çıkartıyorlar. Haftalık bin tane satıyor… Bugün 10 gazetenin satılmadığı bu ilçe, o günleri görmüş.
BİR TÜRKİYE GERÇEĞİ
Selendi’nin seçim sonuçları Türkiye’nin aynası diyor yerlisi. Selendi’nin gazete geçmişi ve arasındaki bu fark, bir yerde ülkenin yazılı basınının geldiği durum oluyor. Sadece internet geldi, gazete bitti hikayesi yeterli mi? Künyesi ve adı olan gazete sayısı çok. Bütün hayatım yazılı basın dünyası içinde geçti. Kurşun kokusundan, ofset baskıya, haberinden, hapisliğe her şeyi yaşadığım ve gördüğüm bir dünya gazete. Gazete satılmıyor bayiliği bitirdik sözü ne kadar acı.
Sina Koloğlu
