Hepimizin bildiği gibi kiraz, portakal, ananas gibi meyvelerin dayanıklılığı genellikle oldukça azdır. Muz ve elma için ise durum epey farklıdır.
Gelin, bu farklılığın sebeplerine bakalım.
Meyve tohumları olgunlaştığında bu meyveler, bir nevi şekil değiştirmeye başlar.
Sertleşir, tatlılaşır ve kabukları incelmeye başlar. Olgunlaşma olarak ifade ettiğimiz bu dönüşümün sonunda artık meyveler, tatlılaşsa da genel itibarıyla formunu kaybetmeye başlar.
Fakat bu süreç, tüm meyvelerde aynı ilerlemez. Şöyle ki portakal ve ananas gibi bazı meyveler, bitkinin diğer kısımlarından şeker ve çeşitli hormonlar alarak olgunlaşır.
Meyve, bu bileşenlerden daha fazlasını aldıkça daha lezzetli olmaya devam eder.
Fakat meyve dalından koparıldığında olgunlaşma durur.
Bu sebeple bir portakal veya ananas, mutfak tezgahında veya buzdolabında olgunlaşmaya ve güzelleşmeye devam etmez. Tam aksine elma ve muz gibi diğer meyvelerin ise daha lezzetli olması için bir ağaca veya dala bağlı kalmasına gerek yoktur.
Bu meyvelerin tohumları olgunlaştığında, onlar zaten tatlı şekerlere dönüştürebilecekleri tonlarca nişasta depolamıştır. Ayrıca bu dönüşümü koordine eden hormon, meyvenin kendisi tarafından üretilebilir.
Bu sebeple mutfak tezgahında veya buzdolabında bekleyen bazı meyveler olgunlaşıp lezzetlenmeye devam ederken bazıları ise hızla bozulmaya başlar.
